Meer Nepal!!

Een nieuw jaar is begonnen. Natuurlijk de allerbeste wensen voor iedereen voor 2006! Afgelopen weken waren het zeker geen saaie feestdagen voor mij. Ik kreeg bezoek uit het verre Nederland van mijn vader, moeder, zusje en Emiel. En ook Klasie was terug van haar trekking en vergezelde ons. Ik vond het erg leuk om bezoek te hebben en mijn familie te kunnen laten zien waar ik leef en wat ik zoal beleef. En we hebben veel lol gehad!

Op kerstavond hebben we de familie van de taxichauffeur uitgenodigd in een restaurantje in Kathmandu. Dat mocht alleen als ik eerst Indra (de taxichauffeur) had beloofd dat we allemaal in zijn huis (lees kamer) typisch Nepalees eten zouden proeven. Dus daar zaten we met de hele familie in zijn kamer Dal Bhaat te eten. Speciaal voor deze avond had Indra nieuwe kleren voor zijn kids gekocht, en ook zijn vrouw zag er schitterend uit. Het was voor hen de eerste keer in een restaurant, en met elkaar hebben we er enorm van genoten. Mijn kerst kon al niet meer stuk!

Vervolgens zijn we een roadtrip gaan maken. Met een soort volkswagenbusje cruisden we door Nepal naar een paar leuke hotspots. Mijn vader ontdekte al snel zijn eigen hotspot, en heeft er twee dagen over gedaan om de weg van de pot weer naar buiten te vinden. Gelukkig is hij weer springlevend, het had weinig gescheeld! Toen hij weer gezond was volgde de rest van de familie met af en toe een sprintje naar de wc. Maar ik moet zeggen dat het gelukkig allemaal leuk bleef is en dat het de pret niet heeft kunnen drukken! Oud en nieuw brachten we bij een open vuurtje door, en we dansten met zijn allen het nieuwe jaar in. En op nieuwjaarsdag geen frisse duiken, recepties of andere ongein; nee gewoon met je kont op een olifant op zoek naar neushoorns (geen paddestoelen gevonden;)).

Inmiddels ben ik weer alleen in Nepal. Nouja, alleen... Ik probeerde vanmiddag in mijn eentje van een zonsondergang te genieten bij de rivier. Dat bleek onmogelijk, voor ik het wist had ik weer twee nieuwe Nepalese vrienden erbij… Ja, soms is het vermoeiend, maar als je dan ziet dat je ze echt een plezier doet door vriendelijk te blijven word ik weer blij! Ik blijf me vooral verbazen over de gastvrijheid van de mensen, en hoe tevreden ze kunnen zijn.

Dit bericht plaats ik vanuit een dorpje in het zuiden. Hier kan ik eindelijk de honing eens van dichtbij bekijken. Het is trouwens heerlijke honing, hoewel het voor de Europeaan geen honing is omdat het van de verkeerde bijenpootjes komt. Ik zal je de details besparen! Mijn onderzoek vordert al mooi, en ik ben er wel tevreden mee.

In het zuiden is een mooi plaatsje bij de jungle die Sauhara heet. Op weg daar naar toe stond ik te wachten op een bus. Stapt een jongen naar me toe die me beweert te kennen. "Your name is Erik?" Ik kon het niet geloven totdat hij me de foto in zijn emailbox liet zien die Erik hem heeft gestuurd 3 jaar geleden nadat we hier op bezoek waren. Hij herkende me gewoon nog! Daar hebben we op gegeten en gedronken, en ik ben bij hem thuis op bezoek geweest. Een heel mooi huisje met een dak van stro, 1 buffel, 2 koeien, 3 geiten en 1 vader en moeder!

Wat een land zeg, ik mis het nu al als ik denk dat ik ooit terug ga. Maar ik mis jullie ook… Dus daarom heb ik gister een ticket gekocht: ik kom 10 maart weer naar Nederland!

Dirk