De bruiloft en meer!

Beste vrienden!!

Inmiddels ben ik alweer 5 weken aan het werk, en het leven is nog steeds mooi hier! Ik zat even na te denken over wat interessant is om te vertellen. Natuurlijk wil ik jullie op de hoogte stellen van mijn onderzoeksvoortgang, en daarnaast hebben jullie een bruiloft tegoed!

Mijn onderzoek richt zich op exportmogelijkheden te ontdekken voor producten hier, met als uiteindelijke doel om inkomen te genereren voor een arme bevolking. Eigenlijk is het vrij nieuw wat ik hier doe: Op een gestructureerde manier over export nadenken. Maar ik merk wel dat het de mensen binnen SNV interesseert en ze willen er erg graag vervolg aan geven. Vanochtend heb ik mijn eerste voortgangsreportage gegeven, en iedereen lijkt tevreden te zijn. Dus ik ook!

Dan over de bruiloft! Zoals verteld ben ik dus uitgenodigd voor een bruiloft. Het ging om een uithuwelijking, iets wat hier nog heel gebruikelijk is. Binod, mijn nieuwe Nepalese vriend, had zijn aanstaande één keer gezien en dat was om zijn huwelijk toe te zeggen. Op dag 1 van zijn huwelijk zou hij haar voor de tweede keer zien. Maar ze mochten nog niet met elkaar praten en in het begin ook niet bij elkaar in de buurt zijn. Bij de tempel hadden de familie en vrienden van Binod zich verzameld, en samen zaten we te wachten op de bruid. Na een uurtje kwam de bruid in prachtige kleding een mooi kroontje op haar hoofd, onder begeleiding van haar moeder en de koppelaarster. De rest van haar familie was niet uitgenodigd…

Nog een uurtje later was ook de priester paraat en konden de rituelen beginnen. Voor het eerst mocht Binod ook dicht bij zijn vrouw zitten. De bruid heeft de hele dag niet op mogen kijken, alleen maar naar de grond… Het was erg indrukwekkend om twee vreemden van elkaar allerlei rituelen uit te zien voeren om voor het leven aan elkaar gebonden te zijn. Het waren vooral offers van bloemen en fruit om de goden gelukkig te stemmen en daarmee geluk te hebben in hun huwelijk.

Na alle rituelen zaten we allemaal op de grond om geweldig Nepalees voedsel te eten… met de handjes natuurlijk! Ook werd het rijstbier te voorschijn gehaald, twee boxen en een cd-speler dus het feest barstte los! Tot het donker werd hebben we op de tempel gegeten, gedronken, gedanst en gelachen, wat mooi zeg! Met op de achtergrond Kathmandu en de geweldige bergen!!

Deel 2 vond 3 dagen geleden plaats. Binod mocht zijn vrouw ophalen bij haar ouderlijk huis! In de tussenliggende 3 weken mocht hij geen contact met haar hebben. Ik was erg blij te zien dat ze nu wel op mocht kijken en ook gelukkig leek te zijn. Ze lachte zelfs af en toe! Het was weer een feest met veel eten en drinken. Gelukkig ontdekte ik net op tijd dat er ook een buffet bij was, want de Nepalese whisky hakte er goed in op de nuchtere maag...

Tja, wat kan ik zeggen over nepal…. Het is geweldig hier! De mensen zijn zo vriendelijk, open en ik je kunt er erg mee lachen. Dan heb ik mijn basisingrediënten wel om me erg te vermaken! Gister heb ik mijn ouders, Kim en Emiel opgehaald van het vliegveld. Weer eens goed bijpraten, en echt kunnen communiceren!! Daarom mis ik jullie af en toe: hoe leuk Nepal ook is, écht een goed gesprek is erg lastig in het gebrekkig Engels.

Hopelijk gaat in Nederland alles goed met jullie. Het is erg gek om me hier voor te stellen dat het nu koud is, binnen de CV’s lekker aanstaan, kerstboompjes, en veel te veel kerstmuziek op sky radio. Geniet ervan en ik wens jullie ook alvast een heel gelukkig 2006!!

Tot snel.

Dirk