Aangekomen in Iran

Donderdag 5 april
Zanjan, Iran

Wie had dat gedacht, Dirk op de brommert in Iran. Het is me gelukt! Prachtige rit gehad, mooier dan ik had kunnen denken. De reis door Georgie en Armenie was adembenemend. Ik heb enorm veel sneeuwpassen moeten nemen, en helemaal door de Kaukasus geslingerd. Geweldige natuur en ongerepte dorpjes onderweg. Zo ongerept dat ik even vergat te tanken op tijd. Gelukkig kon ik bij een militaire kazerne nog even een litertje ophalen om zo de volgende stad te bereiken.

De motor houdt zich prima tot nu toe. Er leek even wat goed mis op dag één. Moeizaam starten, electriciteit die uitviel etc. Beetje mysterieus allemaal. Toen ik hem helemaal na ben gaan lopen, bleek gewoon de minpool niet goed aangesloten haha. Een fijne herinnering aan de super vriendelijke, maar technisch matige, hulp in Tbilisi!!

Gastvrijheid krijgt een nieuwe dimensie. Dat was in Georgie al het geval, waar mijn relaties me tot en met de grens hebben verzorgd. En op de grens zelfs nog. Want met een motor die veel te lang in Georgie heeft gestaan stond me een dikke boete te wachten! Mijn vrienden hebben vanuit Tbilisi gezorgd dat het hoofd van de Customs mijn bezwaarschrift tegelijk met mijn boete heeft geaccepteerd. De som van beiden was nul :)

Aangekomen in Iran wordt het bijna nog gekker met de gastvrijheid. Ik heb vandaag 5x niet af hoeven rekenen: bij het ontbijt, 3x bij de tolweg, en bij het avondeten. Heel bijzonder! Zodra je wilt betalen knikken ze vriendelijk, schudden de hand en wuiven je gedag. Je vraagt de weg, en ze lopen kilometers met je mee. En dat in het land waar we allemaal zo bang voor zijn in het Westen. De kloof tussen politiek en de burger is dus enorm.

Wat me erg verbaasd is hoe weinig Engels mensen hier spreken. Zorgde gister voor mooi tafereel. Mijn hotelkamer had geen handdoek. Die moest ik dus ergens gaan kopen. Leg dat maar eens uit met handen en voeten! Er stonden vier man sterk mee te denken. Iedere keer als het duidelijk leek te worden, kwamen ze met wat anders. Dat begon met scrubdoeken, tot keukenrol…. En ja hoor, uiteindelijk een handdoek.

Liefst zou ik een heel verhaal willen schrijven over wat me nu al in een paar dagen is overkomen. De geweldige bezoeken, de leuke mensen, gave ritten, enorme uitzichten, de route etc. Maar als jullie net zo’n spanningsboog hebben als ik, wordt het tijd dat ik foto’s ga uploaden in plaats van typen!